donderdag 13 december 2007

Lieve broer

Vandaag is het exact 5 jaar geleden dat we je moesten afgeven...
Vandaag is een sombere, donkere dag waarop we extra aan je denken.
Elk jaar worden de beelden vager, maar de herinneringen blijven.
Ook al kunnen we je niet meer plagen, niet meer met je lachen, praten,... vergeten zullen we je nooit!!

Er zal altijd een plekje voor jou blijven in ons hart!


We kwamen niet altijd even goed overeen en daarom wil ik nog eens sorry zeggen, voor al de pesterijen en ruzies die we hadden. Dingen die ik mezelf niet wil en kan vergeven, maar ik hoop dat je toch weet dat ik je doodgraag zag en je nooit zal vergeten, maar altijd zal missen!!



zaterdag 8 december 2007

Hier enkele foto's van ons nieuwe huisje




Very happy

Wij zijn very very happy!!!!
Want.... we hebben vandaag het huisje gekocht waar ik in de vorige post over schreef.
We hebben iets van de prijs kunnen afdoen, iets is beter als niets.

Deze namiddag zijn we al gaan tekenen. Ik besef het nog niet ten volle, maar dat komt gegarandeerd wel. Zeker wanneer we kunnen beginnen inpakken en zo. Maar daar zullen we nog een tijdje geduld voor moeten hebben. (laat dat nu net een slechte eigenschap zijn van mij...) Op de verkoopsovereenkomst staat 31 mei als uiterste datum, maar vermoedelijk gaan we er eerder wel in kunnen. Veel zal afhangen van de bouw vorderingen van de verkopers.
Maar het voordeel is dat ik nu eerst kan bezig zijn met de geboorte van ons 2e kindje en dan pas aan verhuizen moet denken. Mijn grootste zorg is nog wel om hier weg te geraken uit het huurhuis zonder nog kosten te moeten doen.

We kijken er alleszins naar uit!!

vrijdag 7 december 2007

Afloop van het huis

Zoals de meesten al weten, is het huisje niet van ons... We zijn enorm bedrogen door de makelaar van het immo kantoor, waardoor het huis verkocht is aan een ander koppel. Razend was ik en nog steeds...want het leek echt wel ons droomhuis te zijn. Het zal steeds effe slikken zijn als ik er andere mensen zal zien. Maar dat is blijkbaar het leven he, er zijn nog weinig eerlijke mensen en de vraag is, hoe weet je of iemand eerlijk is of niet...

Alleszins, wij zijn dus op zoek naar iets anders. Nu zijn we vandaag een ander huis gaan bekijken, een rijhuis, helemaal iets anders dus als dat tegenover mijn ouders. Maar het staat ons wel aan, het is ook geen stadswoning, maar een rijwoning op de buiten. Wat ook al heel belangrijk is voor ons. Vanavond heb ik een bod doorgegeven, nu is 't wachten op antwoord. Weer spannend dus, maar ik heb mijn gedachten er wel minder op gezet als op het vorige, zodat de ontgoocheling niet te groot kan zijn.

Wordt dus weer vervolgd...

Verslagje center parcs

Ons weekendje center parcs was zalig geweest! Fleur heeft enorm genoten en wij ook natuurlijk. Vooral het bubbelbad was haar favoriete plekje. De fietskar vond ze maar niks, gelukkig was het maar een klein stukje fietsen, want ze liet de hele weg goed van zich horen! De kinderboerderij vond ze ook heel fijn, tussen de geitjes lopen en pony's aaien.
Slapen gaan, ging zoals verwacht, niet zo vlot. Als ze haar reisbedje nog maar zag, was 't al paniek. Dus heeft ze het hele weekend tussen ons in geslapen, gelukkig maar dat de bedden daar vrij breed zijn, zodat wij toch ook goed geslapen hebben.
Jammer dat een weekendje zo kort is. Als haar broertje/zusje er ook al wat aan heeft gaan we eens een weekje.


De nacht volgende op onze thuiskomst nam dadelijk alle energie weg die we daar hadden opgedaan. Vermoedelijk was iets van eten haar slecht bekomen, want 's nachts heeft ze overgegeven en hebben we geen van beiden ons bed gezien! Bert heeft dan maar een extra dagje verlof genomen, zodat hij ook voor haar kon zorgen als ik even een dutje ging doen. Gelukkig maar, want ik was stikop. Ze maakte koorts en was heel slapjes.
2 dagen erna was ze koorts - en buikpijn vrij, maar wel opnieuw verkouden... en zo zitten we dus in een vicieuse cirkel waar echt geen einde aan lijkt te komen...
Mijn batterijen zouden dringend opgeladen moeten worden, want ik begin er enorm prikkelbaar van te worden

vrijdag 23 november 2007

Ons eigen huisje!

Om een lang verhaal alvast wat korter te maken. We zijn bezig met de koop van een huis. Schuin tegenover mijn ouders staat een huis te koop. Ideaal gelegen dus en ook een pracht van een huis.
Gisteren zijn we gaan kijken. We hebben ondertussen ook een bod gedaan. Maar het kan nog even duren voor we kopen.
Het zit namelijk zo: Wij waren de eersten, dus hebben we altijd sowieso op elke kandidaat - koper de voorkeur. zaterdag komen er 6 mensen kijken. Als er daar iemand bij is die ook heel erg geïnteresseerd is en de vraagprijs wil geven, dan belt de makelaar ons op en dan kunnen wij beslissen. Maar aangezien het geen probleem zou zijn voor ons om te lenen bij de bank, zijn wij ook bereid de vraagprijs te betalen. Nu zou het nogal absurd zijn om dadelijk toe te happen, dus hebben we dat bod gedaan.


Eigenlijk kunnen we ons nu al een beetje eigenaar van ons huis noemen, omdat we toch de plannen hebben om het te kopen tegen die prijs. Het zit ingewikkeld in mekaar, maar het belangrijkste is het resultaat.

Ik kijk in ieder geval uit naar de dag dat we rond tafel kunnen gaan zitten om de overeenkomst te tekenen! Tot dan moeten we de champagne nog even koud laten staan.

Ik moet hier wel aan toevoegen dat het niet mogelijk zou geweest zijn om aan de koop van dat huis te denken zonder de steun van onze ouders. Zowel mijn mama en papa als de mama en de oma van Bert. Zij helpen ons financieël en daar zijn we hen héél héél dankbaar voor!

Wordt ongetwijfeld vervolgd...

Weekend!

Binnen dit en een uurtje of 2 verlaat ik internetland naar verdere oorden. :-)
We gaan van vandaag tot en met maandag naar Center parcs. Park Erperheide in Peer.
Het zal ons echt deugd doen en ons kleine meisje ook. Een heel weekend super veel aandacht zonder mama die achter de laptop zit en papa die slaapt of voetbal kijkt. Ze zal er wel van genieten. En wij trouwens ook. De laatste keer weg onder ons 3tjes, want binnen een week of 8 hebben we er een kleintje bij en dan zal 't even gedaan zijn met tripjes maken.

Alleszins, volgende week volgt het verslag, ik ga nu nog een beetje inpakken en iets eten en dan zijn we ribbedebie! Tot volgende week!


xxx

vrijdag 2 november 2007

Update

Amai, 't is precies weer even geleden dat ik hier iets gepost heb.
Ondertussen al een maand verder, een maand korter bij de geboorte van ons 2e kindje.

Ik heb nog veel te doen en ik stel het altijd maar uit... Maar dat heeft ook z'n voordelen, zo zal ik me zeker niet vervelen de laatste 2 maanden.
Ik begin meer en meer te verlangen en te dromen van dat kleine prutske. Fleur weet ondertussen ook al waar de baby zit, al twijfelt ze soms nog tussen haar buikje en die van mij :-)
De baby krijgt veel aaikes en kusjes en als ik zeg dat de baby slaapt, dan doet ze sssst. Heel schattig.
Ik ben benieuwd of het ook nog zo zal zijn als de baby er is, want ze is nogal, hoe zal ik het zeggen, ruig! Ik zal ze goed moeten in de gaten houden, want 't is ne deugniet. Nu probeer ik nog zoveel mogelijk van haar te genieten, want eens de baby er is, zal ik mijn aandacht moeten verdelen en dat zal vooral voor haar wennen zijn, want nu is ze gewend om alle aandacht voor haar alleen te hebben.

Maar dat zal wel loslopen zeker, alle begin is moeilijk. Ik hoop alleszins dat het een nieuwe start is voor ons gezin.

Wordt vervolgd...

dinsdag 2 oktober 2007

Donderdag 27 september 2007

Een memorabele dag, een dag om voor eeuwig te onthouden.
De dag dat Fleur eindelijk het stappen beet had.
Tot dan stapte ze wel al eens een meterke of zo, maar voor de rest was 't altijd aan de hand of de vinger.

Maar sinds donderdag is ze niet meer te houden. Ze doet niks liever dan stappen. Kruipen doet ze nog amper en een hand of vinger heeft ze enkel nog nodig als 't iets sneller moet gaan of als ze moe wordt.
Goh, wat wordt ze toch snel groot... Veel te snel.
't Zal nu wel véél makkelijker worden voor mij, want op den duur begint ze wel al door te wegen...

Jaja, ik ben fier op mijn kleine meid. En zij is zelf ook fier dat ze kan stappen hoor. Echt schattig om haar bezig te zien.
Weer een mijlpaal in haar leven! Een heel belangrijke stap.
Bravo voor mijn flinke meid!!!

zaterdag 22 september 2007

Zwangerschapsupdate

Ondertussen al bijna 24 weken zwanger! Goh wat vliegt de tijd nogal...
Kleine baby doet het goed. Zij/hij zit goed op schema, wat heel goed nieuws is natuurlijk.
't Is een hevig woelwatertje, net zoals Fleurtje dat was. (en nog steeds is)
Ik voel de schopjes dan ook heel duidelijk en veel, zeker de laatste dagen.
En wat ik moest weten, weet ik ook. Kleine baby heeft HET geheim prijsgegeven :d
Ik had het niet verwacht, maar de gyn kon het zien, omdat de beentjes wagenwijd open lagen.
Fleur heeft de hare tot op het laatste moment dichtgeknepen, de schelm.
Enfin, nu nog proberen om tegen iedereen te zwijgen tot op het laatste, want ik zou het graag geheim houden. Enkel wij weten het en mijn mama en broer en nog enkele vriendinnen. Maar vooral voor de familie wil ik het zwijgen... Ze zijn wel al wreed nieuwsgierig.
Maar da's dikke pech :d

zaterdag 15 september 2007

Weekend

En het is weer weekend. Maar 't zal een rustig worden denk ik.
Vandaag heb ik nog niet veel gedaan, maar ik heb de voorbije week wel hard gewerkt, dus verdien ik ook wel wat rust.
Ik heb vanmiddag mijn geboortelijst online samengesteld en doorgestuurd. Toen Fleurtje slapen was heb ik dan een beetje opgeruimd en wat zitten surfen op internet.
Nu is ze wakker en is het enkel nog wachten op de papa (die voetballen is) om naar de oma te gaan. Jeuj! (heel sarcastisch bedoeld!) Ze ging eten maken. Hopelijk is het dan ook te eten. Want die haar kookkunsten zijn niet echt om naar huis te schrijven vrees ik.
Ik ben in ieder geval niet van plan om lang te blijven. Anders is mijn hele avond om zeep.

Morgen moet de papa dan normaal gezien ook weer voetballen. Dus ga ik, denk ik, eens kijken voor ideetjes voor doopsuiker of zo, als Fleurtje wakker wordt na haar middagdut.
Dan heb ik ook iets te doen.
Die voetbal komt me nu al mijn oren uit. 't Was hier al een en al voetbal wat de klok sloeg, maar nu is 't pas echt compleet. Ach ja, terwijl heb ik ook wat tijd voor mezelf en mijn dochtertje.
Die ik nu trouwens even ga zoeken, want de deur van de living staat open en ze is op verkenning....

draad oppikken

Ik wil mijn blog terug opfleuren! eerst al met de nodige accesoires erbij en nu nog de nodige berichtjes! Positieve dan wel...

En wat is er momenteel positief in mijn leven? Jawel, mijn allerliefste dochtertje Fleur en haar broertje/zusje.
Laat ik het even over dat laatste hebben ;-)

Voorbije woensdag ben ik nog eens naar de gynaecoloog geweest. Ik ben 22 weken ver, dus was het tijd voor...een echo.
Zalig om te zien dat het kleine ukje helemaal ok is. Alles erop en eraan. 10 vingertjes, 10 teentjes, een mooi kloppend hartje,... Wat moet een mens nog meer hebben?
Euhm...een geslacht natuurlijk. En ook dat is opgehelderd :-) *big smile*
Vanaf nu kan ik praktischer beginnen denken.

Enkele mensen zijn op de hoogte van mijn geheimpje. Nu alleen nog hopen dat ze de nodige kwaliteiten hebben. (de zwijgkwaliteit)


En nog een grappig detail: is het niet zo dat zwangere vrouwen vooral herkend worden aan hun buik? Oké, die buik is er wel, vooral de mooie naar voor dragende vorm. Maar ipv dat ik bijkom val ik af... vreemd. Ondertussen ben ik al 5kg kwijt. als dat de trend van zwanger zijn kan worden, gaan er nog vele kindjes in mijn buikje groeien! (da's echt maar om te lachen zenne)
Zolang de baby goed bijkomt ziet de gyn geen problemen. En ik
hoef me dus ook niet schuldig te voelen als ik een pakje friet eet. Leuk leuk

donderdag 2 augustus 2007

What a man





Facundo Arana



vrijdag 27 juli 2007

Foto's van de kleine hummeltjes






Eerst hadden ze Fleur haar speelhoekje ingepikt, maar daar heb ik snel een stokje voor gestoken, want ik kan het niet verdragen dat er overal haren hangen. Dus heb ik de krabpaal en het mandje ergens anders gezet en zijn ze verhuisd!

2 nieuwe huisgenootjes

Sinds vandaag hebben we 2 kleine poesjes in huis. Zorro en Humpie. Een klein verlegen zwartje en een ondeugend tijgertje!
wat een leven in huis! Ze zijn hun nieuwe thuis een beetje aan 't verkennen, nog vrij rustig. Maar ik verwacht dat dat morgen al héél anders zal zijn.


Ze zijn alleszins verzot op elkaar. Ze likken elkaar af, slapen samen op de krabpaal, als 2 broertjes. En dat zijn ze ook, ook al komen ze niet uit hetzelfde nest, sinds ze gevonden zijn, zo'n 4 weken geleden zijn ze niet meer van elkaar gescheiden.



Zorro, het zwartje, is langs de kant van de weg gevonden, naast zijn doodgereden mama, die al in staat van ontbinding was... hij was de hele tijd bij haar gebleven. Wat een trauma voor zo'n klein Hummeltje!

Humpie is ook een vondelingetje.

Hij is de levendigste van de 2. Zorro is eerder afwachtend en een beetje bang. Maar dat zal wel snel loskomen.
Ze zullen zeker allebei de nodige liefde en aandacht krijgen.




Foto's volgen straks

zondag 10 juni 2007

Foto's

Hier enkele recente foto's



















zaterdag 12 mei 2007

Voilà voilà

Jaja, hier is dan mijne blog! Ik ga ne keer zien of ik da wel kan he!
Maar moeilijk zal da wel ni zijn.


Ik ga proberen om hier af en toe, wat zeg ik, regelmatig zelfs, iets neer te typen zodat iedereen het wel en wee van mij, mijne vent en mijn dochtertje kan volgen. En van de bijhorende personages natuurlijk. Al dan niet nauw aan mijn hart liggend.

Ik ga nu eens eerst mijn blogadres doorgeven aan iedereen, anders heeft het ni veel zin dat ik hier aan 't zeveren ben he!

Dada