Lieve broer

Vandaag is het exact 5 jaar geleden dat we je moesten afgeven...
Vandaag is een sombere, donkere dag waarop we extra aan je denken.
Elk jaar worden de beelden vager, maar de herinneringen blijven.
Ook al kunnen we je niet meer plagen, niet meer met je lachen, praten,... vergeten zullen we je nooit!!
Er zal altijd een plekje voor jou blijven in ons hart!


We kwamen niet altijd even goed overeen en daarom wil ik nog eens sorry zeggen, voor al de pesterijen en ruzies die we hadden. Dingen die ik mezelf niet wil en kan vergeven, maar ik hoop dat je toch weet dat ik je doodgraag zag en je nooit zal vergeten, maar altijd zal missen!!

Hier enkele foto's van ons nieuwe huisje

Very happy

Wij zijn very very happy!!!!
Want.... we hebben vandaag het huisje gekocht waar ik in de vorige post over schreef.
We hebben iets van de prijs kunnen afdoen, iets is beter als niets.

Deze namiddag zijn we al gaan tekenen. Ik besef het nog niet ten volle, maar dat komt gegarandeerd wel. Zeker wanneer we kunnen beginnen inpakken en zo. Maar daar zullen we nog een tijdje geduld voor moeten hebben. (laat dat nu net een slechte eigenschap zijn van mij...) Op de verkoopsovereenkomst staat 31 mei als uiterste datum, maar vermoedelijk gaan we er eerder wel in kunnen. Veel zal afhangen van de bouw vorderingen van de verkopers.
Maar het voordeel is dat ik nu eerst kan bezig zijn met de geboorte van ons 2e kindje en dan pas aan verhuizen moet denken. Mijn grootste zorg is nog wel om hier weg te geraken uit het huurhuis zonder nog kosten te moeten doen.

We kijken er alleszins naar uit!!

Afloop van het huis

Zoals de meesten al weten, is het huisje niet van ons... We zijn enorm bedrogen door de makelaar van het immo kantoor, waardoor het huis verkocht is aan een ander koppel. Razend was ik en nog steeds...want het leek echt wel ons droomhuis te zijn. Het zal steeds effe slikken zijn als ik er andere mensen zal zien. Maar dat is blijkbaar het leven he, er zijn nog weinig eerlijke mensen en de vraag is, hoe weet je of iemand eerlijk is of niet...

Alleszins, wij zijn dus op zoek naar iets anders. Nu zijn we vandaag een ander huis gaan bekijken, een rijhuis, helemaal iets anders dus als dat tegenover mijn ouders. Maar het staat ons wel aan, het is ook geen stadswoning, maar een rijwoning op de buiten. Wat ook al heel belangrijk is voor ons. Vanavond heb ik een bod doorgegeven, nu is 't wachten op antwoord. Weer spannend dus, maar ik heb mijn gedachten er wel minder op gezet als op het vorige, zodat de ontgoocheling niet te groot kan zijn.

Wordt dus weer vervolgd...

Verslagje center parcs

Ons weekendje center parcs was zalig geweest! Fleur heeft enorm genoten en wij ook natuurlijk. Vooral het bubbelbad was haar favoriete plekje. De fietskar vond ze maar niks, gelukkig was het maar een klein stukje fietsen, want ze liet de hele weg goed van zich horen! De kinderboerderij vond ze ook heel fijn, tussen de geitjes lopen en pony's aaien.
Slapen gaan, ging zoals verwacht, niet zo vlot. Als ze haar reisbedje nog maar zag, was 't al paniek. Dus heeft ze het hele weekend tussen ons in geslapen, gelukkig maar dat de bedden daar vrij breed zijn, zodat wij toch ook goed geslapen hebben.
Jammer dat een weekendje zo kort is. Als haar broertje/zusje er ook al wat aan heeft gaan we eens een weekje.

De nacht volgende op onze thuiskomst nam dadelijk alle energie weg die we daar hadden opgedaan. Vermoedelijk was iets van eten haar slecht bekomen, want 's nachts heeft ze overgegeven en hebben we geen van beiden ons bed gezien! Bert heeft dan maar een extra dagje verlof genomen, zodat hij ook voor haar kon zorgen als ik even een dutje ging doen. Gelukkig maar, want ik was stikop. Ze maakte koorts en was heel slapjes.
2 dagen erna was ze koorts - en buikpijn vrij, maar wel opnieuw verkouden... en zo zitten we dus in een vicieuse cirkel waar echt geen einde aan lijkt te komen...
Mijn batterijen zouden dringend opgeladen moeten worden, want ik begin er enorm prikkelbaar van te worden