6 april mocht ik beginnen werken als verzorgende bij S V H. Het viel me heel goed mee, hoewel ik het niet zo leuk vond om totaal niets van begeleiding te krijgen die 1e dagen, ik werd er echt ingeworpen en moest mijn plan trekken. Dag na dag voelde en zag ik mezelf groeien.
De 1e week heb ik met de glimlach beëindigd, ik deed het graag en vertrok 's morgens zeker niet tegen mijn zin.
De dag voor ik mijn 2e week zou beginnen moest mijn lieve Andrèsje plots opgenomen worden in het ziekenhuis, waardoor ik minstens 2 dagen niet zou kunnen gaan werken, ik kon hem toch moeilijk alleen achter laten? Wel ongelukkig natuurlijk dat dit net in mijn proefperiode viel...
Enfin, de 2e dag van mijn afwezigheid kreeg ik een telefoontje van de dienst, dat ze mijn contract niet gingen verlengen en ik dus niet meer moest gaan. Wow, dat had ik echt niet zien aankomen en was er dus echt niet goed van. De klanten leken me tevreden en sommigen hebben dit ook letterlijk gezegd, dus hadden ze in mijn ogen geen reden tot 'ontslag'.
Ik heb er even erg mee in mijn hoofd gezeten, maar ben niet bij de pakken blijven zitten en heb al een sollicitatiegesprek bij de Landelijke Thuiszorg (zelfde sector) te pakken gekregen. Nu hopen op een positieve uitkomst, zodat ik snel weer aan het werk ben.
Ondertussen ga ik Andrès nog naar de onthaalmoeder laten gaan, hij was het nu net een beetje gewend en als ik hem dan zou thuishouden, zou hij het weer moeilijk hebben. Hoewel ik voor nu maandag ook het ergste vrees, hij is iets meer dan een week niet meer geweest omdat hij zo ziek was. Maar dat is weer een paar dagen doorbijten.
Mama zijn is niet altijd makkelijk, dat heb ik al meermaals ondervonden. Maar eens deze strubbbelingen weer achter de rug zijn kunnen we er weer volop van genieten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten